Słowem wstępu

Niektórzy widzieli w modernizacji, za którą szła kultura popularna, “zwiastun komunikacyjnego znieruchomienia”(1), ale obecnie powszechnym przekonaniem o popkulturze jest już jej esetyczność, transtekstualność i ważkość. A jak do popkultury dodamy Słowian, którzy “mają fioła na własnym punkcie”(2) – jak twierdziła Maria Janion, to okaże się, że mamy do czynienia z kalejdoskopem bodźców. 

Janion uważała także, że podstawą całej humanistyki jest opowieść.(3) W numerze o POPKULTURZE przedstawiamy naszym czytelnikom właśnie opowieści o świecie - poznacie serbski performans w postaci ikony Mariny Abramović, bułgarską gwiazdę muzyki pop-folkowej Mirę i czeskie programy telewizyjne. Przeczytacie komentarz do konkursu piosenki Eurowizji, analizę przekładu audiowizualnego na język polski i chorwacki oraz przybliżymy wam temat czeskiej fotografii. Oddajemy wam wywiady, opowiadania i eseje. W każdym naszym numerze, niezmiennie, znajdziecie też tłumaczenia. Każdy z naszych autorów stworzył jakąś opowieść. Podstawę humanistyki.


(1) Przemysław Czapliński za Marią Janion w: Niesamowita słowiańszczyzna: Fantazmaty literatury, Wydawnistwo literackie, 2006, s.9

(2) tamże, s.15

(3) tamże, s.9


Eliza Markiewicz

Jestem studentką drugiego roku studiów magisterskich na kierunku bułgarystyka na Uniwersytecie Warszawskim. Obecnie pracuję z Zuzanną Kierwiak nad pracą dyplomową o ruchach feministycznych i organizacjach kobiecych w Bułgarii. Moimi głównymi zainteresowaniami naukowymi są współczesne wojny kulturowe, epistemologia feministyczna, współczesna bułgarska literatura i krytyczna analiza dyskursu.

Eliza Markiewicz

Jestem studentką pierwszego roku studiów magisterskich na kierunku bułgarystyka na Uniwersytecie Warszawskim. Obecnie pracuję z Zuzanną Kierwiak nad pracą dyplomową o ruchach feministycznych i organizacjach kobiecych w Bułgarii. Moimi głównymi zainteresowaniami naukowymi są współczesne wojny kulturowe, epistemologia feministyczna, współczesna bułgarska literatura i krytyczna analiza dyskursu.

Previous
Previous

Korzenie

Next
Next

Miroslav Tichý a idea lomografii, czyli anarchia i intuicjonizm w fotografii